Οι αναφορές στο παρελθόν και τον γειτνιάζοντα αρχαιολογικό χώρο ενσωματώθηκαν  στον σχεδιασμό με έναν σύγχρονο τρόπο. Εκατέρωθεν της Ιεράς Οδού, που ως πέρασμα αυτονόητα διατηρήθηκε στη λύση, σχεδιάστηκαν τριγωνικά αναχώματα που αντιστηρίζονται από κεκλιμένα επίπεδα και σημειακές βυθίσεις του εδάφους. Η εναλλαγή των υψών και των κλίσεων δημιουργεί νύξεις για τον μύθο της Περσεφόνης και, κυρίως, παρέχει ποικιλία και δυνατότητες πολλαπλών και ταυτόχρονων δραστηριοτήτων στο δημόσιο χώρο. Θέες από ψηλά και από χαμηλά εμπλουτίζουν το οπτικό πεδίο αλλά και τη δυνατότητα θέασης του αρχαιολογικού χώρου. Στη σύνθεση λήφθηκαν υπ’ όψιν εξίσου και άλλα στοιχεία του περιβάλλοντος όπως το υπάρχον μνημείο, η είσοδος στη μικρή εκκλησία καθώς και οι παράπλευρες προσβάσεις και γειτνιάσεις.